Ik ken mezelf al iemand die, als het over aanbidden gaat, niet te stoppen is. Als ik ook maar even de kans krijg om heerlijk met een band mee te zingen, sta ik vooraan. Daarom was ik ook heel blij met de mogelijkheid om mee te kunnen zingen tijden de diensten. En toen gebeurde toch waar we bang voor waren: een conflict tussen het afronden van de dienst zoals we gewend zijn en de tijd dat we volgens de richtlijnen in de kerkzaal mogen zijn…
Het wat zondag 20 sept. De dienst liep dus een beetje uit en dan kom je voor de keuze: of gewoon door gaan en dan maar zien wat er van komt, of de dienst stoppen.
Mijn hart schreeuwt “ga door!”. Ik ben niet zo van de regels om de regels… Maar goed, er zitten 60 man in de zaal en daar zitten mensen bij die in de risico groep zitten maar ook mensen die het coronavirus (terecht) heel serieus nemen.
Wat mij betreft zit er een verschil tussen beslissing die je neemt als individueel persoon of beslissingen die je neemt door de groep, in ons geval de gehele aanwezige kerk. Als je beslissingen neemt voor een groep zal je heel dicht bij de afspraken moeten blijven. De regels, of de uitgangspunten rondom zingen in de kerk zijn duidelijk: maximaal 25 minuten zingen en dan maximaal 1 uur in deze ruimte verblijven op 1.5m afstand. Voor de veiligheid van de mensen in de kerk en ter bescherming van het instituut kerk, heb ik de kerkdienst “afgekapt”. Uiteraard wel de zegen voordat we weg gingen, maar niet meer het slotlied. Helaas, maar in dit geval de enige mogelijke oplossing. Ik realiseer me dat het verlangen naar gewoon weer normaal kerkdienst houden hiermee alleen groter wordt, maar ik denk dat we mogen genieten van alles wat er wel kunnen. En samen zingen en koffie drinken zijn wat mij betreft zaken waar we van kunnen genieten en dat wil ik even zo houden.